Lady Słowik

 

Jej życie poświęcone jest scenie, śpiewowi i tańcowi epoki Vaudeville'a,

Aż do pewnej nocy, w której podcięto jej gardło,

Jej ciało pęknięte, a głowa wyszczerbiona.

Przez jej ukochanego, w pijackim szale,
Który nie chciał się dzielić sceną.
Jej głos radości i szczęścia
Teraz wykrwawia się na sukience.

Wiele lat później, legenda mówi:
Ona szuka drugiej połówki, aby wypełnić swoje nieszczęścia.
Wędruje ponad nagrobkami,
Gdzie duch nazywa to swoim domem.

Zwabia dziewczynę i rozrywa jej gardło,
Potem kradnie jej głos.
Jej ciało bez życia na ziemi,
Nigdzie nie da się odnaleźć jej kochanka.

On szuka nikłego krzyku,
ale odnajduje tylko ponure pożegnania.
Ponad jego miłością stoi teraz duch
mściwej śmierci gospodarza.

Posyła chłopca na śmierć,
Patrząc na niego zabiera ostatni oddech.
A nad nim stoi wściekłość,
Ściska swoje serce w dłoniach.

Krzyczy i płacze w nocy,
napawając słyszących strachem.
Zemsta i wściekłość to często opowieść
O Lady Słowiku Vaudeville'a.